ในฤดูร้อน เป็นที่รู้กันว่าช่วงกลางวันอากาศจะร้อนมากเสียจนไม่อยากจะขยับตัว จะไปที่ไหนก็ร้อนไปหมด ยิ่งหากอยู่กลางแจ้งนาน ๆ ก็อาจจะเกิดอาการฮีทสโตรกได้ง่าย ๆ ซึ่งในปัจจุบันก็มีวิธีการรักษาหรือปฐมพยาบาลผู้ป่วยได้หลากหลายวิธี แต่หากเป็นในสมัยก่อนเขาจะมีวิธีจัดการกับผู้ป่วยฮีทสโตรกอย่างไรกันนะ ? ขอบอกเลยว่าน่าสนใจมาก ๆ
งานที่ต้องทนร้อนในสมัยเอโดะ
ในสมัยก่อน อาชีพที่ต้องทำท่ามกลางอากาศร้อนจัดแน่นอนว่าก็คือการทำนา ยิ่งในฤดูร้อน ชาวนาในสมัยเอโดะต้องทำงานในสภาพอากาศที่ร้อนชื้นภายใต้แสงแดดที่แผดเผา นอกจากนี้ในหนังสือ Nihon Sankai Meibutsu Zue (日本山海名物図会) หนังสือรวบรวมผลิตภัณฑ์และผลิตผลทางการเกษตรและทางทะเลจากส่วนต่าง ๆ ของญี่ปุ่น ก็ได้ตีพิมพ์เกี่ยวกับอาชีพต่าง ๆ ที่ต้องทำงานภายใต้ความร้อน เช่น งานในเหมืองทองแดง งานหลอมเหล็ก เผากระเบื้อง และกล่าวถึงเสื้อผ้าที่ใช้ใส่เพื่อกันความร้อนอีกด้วย
วิธีรับมืออาการฮีทสโตรกจากเอกสารโบราณ
ในปี 1789 ตรงกับสมัยของโทคุกาวะ อิเอนาริ ได้มีการตีพิมพ์หนังสือ Koukeisaikyuhou (広恵済急方) ของทาคิ โมโตโนริ เป็นหนังสือทางการแพทย์ที่อธิบายวิธีการปฐมพยาบาลฉุกเฉินในยุคสมัยนั้น ซึ่งก็อธิบายถึงอาการและวิธีรับมือเบื้องต้นว่า “นอนลงในที่ร่มทันที ขุดก้อนดินร้อนตามทางมากองไว้บนท้องของผู้ป่วย ให้ขับปัสสาวะออกมา เพื่อระบายความร้อนออกจากร่างกาย” จะเห็นว่าการให้ผู้ป่วยรีบนอนลงในที่ร่มถือเป็นวิธีรับมือที่สำคัญที่สุดวิธีหนึ่งที่ยังคงใช้จนถึงปัจจุบัน
ให้ดื่มน้ำขิงแทนน้ำเปล่า?
ในปี 1853 ได้มีการตีพิมพ์หนังสือ Kyukyutekihou (救急摘方) ของฮิราโนะ เก็นเรียว กล่าวถึงวิธีจัดการกับผู้ที่เป็นลมจากความร้อนสำหรับเหล่าทหารในกองทัพ คือให้นอนลงในร่มเงา อากาศถ่ายเทสะดวก และให้ดื่มน้ำขิงมาก ๆ ดีกว่าการให้ดื่มน้ำเปล่า
ในสมัยก่อนก็มีวิธีรักษาที่น่าสนใจไม่น้อยเลย แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น วิธีที่นำเสนอไปอ้างอิงจากหนังสือสมัยเอโดะ หากเกิดอาการเป็นลมหรือฮีทสโตรกก็ควรปฏิบัติตามคำแนะนำของแพทย์เพื่อความปลอดภัยนะคะ ^^
สรุปเนื้อหาจาก mag.japaaan
